فیلمنامه های فیلم (که در انگلیسی هندی به عنوان دیالوگ شناخته می شوند) و متن آهنگ های آن ها اغلب توسط افراد مختلف نوشته می شود. پیش از این، فیلم نامه ها معمولاً به زبان هندوستانی بی آرایش نوشته می شد که برای بزرگترین مخاطبان ممکن قابل درک بود. پس از استقلال، فیلم های هندی تمایل به استفاده از فهرست محاوره ای هندوستانی داشتند که توسط هندی و اردو زبانان قابل درک متقابل بود، اما استفاده از دومی در طول سال ها کاهش یافته است. بیشتر فیلمنامه نویسان کلاسیک آنچه به عنوان سینمای هندی شناخته می شود، از جمله سلیم جاوید، گار، راجیندر سینگ بیدی، ایندر راج آناند، رهی معصوم رضا و وجهات میرزا عمدتاً به زبان اردو می نوشتند. سلیم جاوید به خط اردو می نوشت، که سپس توسط دستیار به خط دوانگاری رونویسی شد تا خوانندگان هندی بتوانند دیالوگ های اردو را بخوانند. در طول دهه 1970، کریشان چاندر و عصمت چغتای نویسندگان و فیلمنامه نویسان اردو گفتند که "بیش از هفتاد و پنج درصد از فیلم ها به زبان اردو ساخته می شوند" اما توسط دولت به عنوان فیلم های هندی طبقه بندی شدند. دایره المعارف سینمای هندی تعدادی از نویسندگان برتر اردو را به خاطر حفظ زبان از طریق فیلم یاد کرد. شعر اردو به شدت بر آهنگ های بالیوود تأثیر گذاشته است که اشعار آن نیز از سنت غزل (فیلمی غزل) نشأت می گیرد. به گفته جاوید اختر در سال 1996، دیالوگ اردو بر دیالوگ ها و اشعار فیلم های بالیوود غالب است، که حدود 90 درصد آنها به خط اردو نوشته شده اند، از جمله آثار خود او و همچنین مجروح سلطانپوری و آناند بخشی.
برخی از فیلم ها از گویش های منطقه ای برای تداعی فضای روستا یا اردو باستانی در فیلم های تاریخی قرون وسطی استفاده کرده اند. جیوتیکا ویردی در کتاب خود به نام The Cinematic ImagiNation درباره حضور اردو در فیلم های هندی می نویسد: <<از اردو اغلب در عنوان فیلم، فیلمنامه، اشعار، زبان عشق، جنگ و شهادت استفاده می شود. ویردی خاطرنشان می کند که اگرچه اردو چندین دهه پس از پارتیشن به طور گسترده در سینمای کلاسیک هندی استفاده می شد، زیرا به طور گسترده در هند قبل از پارتیشن تدریس می شد، استفاده از آن در سینمای هندی مدرن کاهش یافته است: <<گستره استفاده از اردو در سینمای تجاری هند پایدار نبوده است. افول اردو در فیلم های هندی منعکس شده است . درست است که بسیاری از کلمات اردو باقی مانده اند و بخشی از واژگان محبوب سینمای هندی شده اند. سینمای هندی اردوی پر رونق را که بخشی از اسراف آن بود، کنار گذاشته و اردوی <<باقیمانده>> را حفظ کرده است>>.
فیلم های جریان اصلی معاصر نیز از انگلیسی استفاده می کنند. با توجه به مقاله "سرمقاله مخاطبان بالیوود"، "انگلیسی شروع به به چالش کشیدن کار ایدئولوژیک انجام شده توسط اردو کرده است." کاراکترها ممکن است از یک زبان به زبان دیگر تغییر کنند تا فضای خاصی را تداعی کنند (به عنوان مثال، انگلیسی در یک محیط تجاری و هندی در یک محیط غیر رسمی). ترکیبی از هندی، اردو و انگلیسی که گاهی در فیلم های مدرن بالیوود شنیده می شود، معروف به Hinglish، به طور فزاینده ای رایج شده است.
برای سال ها قبل از آغاز هزاره و حتی پس از آن، زبان سینمایی (در دیالوگ یا اشعار) اغلب ملودراماتیک بود و خدا، خانواده، مادر، وظیفه و ایثار را می خواند. متن ترانه اغلب در مورد عشق است و به خصوص در فیلم های قدیمی تر، مکرراً از واژگان شاعرانه اردو درباری با تعدادی وام واژه های فارسی استفاده می شود. منبع دیگر برای اشعار عاشقانه در فیلم هایی مانند Jhanak Jhanak Payal Baje و Lagaan سنت طولانی شعر هندو در مورد عشق های کریشنا، رادا و گوپی ها است.
مدیران موسیقی اغلب ترجیح می دهند با ترانه سرایان خاصی کار کنند و ترانه سرا و آهنگساز ممکن است به عنوان یک تیم دیده شوند. این پدیده با جفت آهنگسازان و ترانه سرایان آمریکایی که موزیکال های کلاسیک برادوی را خلق کردند مقایسه شده است.
اردو ,فیلم ,های ,هندی ,ها ,دیالوگ ,فیلم های ,های هندی ,به خط ,به عنوان ,به زبان
درباره این سایت